گزارش کوتاه- شته سیاه باقلا aphis fabae sscopoli ( homoptera-aphididae) آفت مهم چغندربذری

شته سیاه چغندر که به شته سیاه باقلا نیز معروف است دارای میزبانﻫای متعددی از گیاهان زراعی و علفﻫای هرز می باشد. ایـن شته زمستان را به صـورت تخـم روی بعضی از علـفﻫای هـرز دائمی، شمشاد و احتمالاً گیاهان دیگر می گذراند. در بهار ازتخمﻫای زمستانه افراد بی بال به وجود می آید که به تدریج افراد بالدار در بین آنها ظاهر و به طرف مزارع چغندر بذری مهاجرت می کنند . این شتهﻫا در روی بوتهﻫا به صورت زنده زایی تکثیر می یابند و در مدت کوتاهی تمام بوته را می پوشانند. این آفت پس از تولید چند نسل به مزارع چغندر ریشه ای منتقل می شود. شتهﻫا پس از استقرار در پشت برگﻫا و افزایش جمعیت، کلنیﻫائی را به وجود می آورند. تغذیه شتهﻫا باعث پیچیده شدن برگﻫا و کاهش میزان شیره گیاهی می شود، علاوه بر آن در هنگام تغذیه، توکسین موجود در بزاق شته به برگ تزریق می شود که عکس العمل گیاه ، پیچیدگی شدید برگﻫا، کوتاه شدن بوته، پژمرده شدن و خشک شدن برگﻫا است. پیچیدگی برگﻫا پناهگاه های مناسبی برای شته ها به وجود می آورند که در اینحالت کنترل آنها توسط حشره کش های تماسی مشکل می شود.